Maciej Pinkwart, Północna Słowacja...

TRASY SAMOCHODOWE

Trasa 8. Łysa Polana - Tatrzańska Kotlina - Spiska Biała - Kieżmark - Poprad

Krótki wypad na Spisz, z docelowym punktem w partnerskim mieście Zakopanego - Popradzie. Po drodze zwiedzanie - poza Śdziarem i Jaskinią Bielską - niewielkiego, ale ważnego miasteczka Spiska Biała i przyległej doń historycznej miejscowoąci Strażki (ładny kasztel z dobrą restauracją!) oraz jednego z najstarszych i najpiękniejszych miast Spisza - Kieżmarku, z jego zabytkową starówką i zamkiem, w którym mieści się interesujące muzeum.


Trasą 7 jedziemy z Łysej Polany do rozdroża za Tatrzańską Kotliną koło pensjonatu "Limba". Droga Wolności w tym miejscu skręca w prawo, my zaś jedziemy prosto drogą nr 67. Wyjeżdżamy z lasu na odkrytą przestrzeń, opuszczając jednocześnie teren Tatrzańskiego Parku Narodowego. Mijamy camping Šarpanec i związany z nim niewielki ośrodek rekreacyjny na granicy Parku. Po lewej stronie szosy płynie Bielski Potok, za którym rozciągają się mokradła, stanowiące rezerwat Bielskie Łąki. Po prawej pojawia się charakterystyczna wieża ciśnień i już mijamy granicę miasta Spiska Biała.
32 km Spiska Biała* (Spišská Belá, 631 m). Zaraz po wjeździe do miasta przecinamy skrzyżowanie z drogą prowadzącą w lewo do Spiskiej Starej Wsi, w centrum zaś, także w lewo, odchodzi szosa do Starej Lubowli. My kierujemy się za drogowskazami na Poprad, jadąc początkowo przez centrum miasta. W osi drogi widać kościół, koło którego skręcamy (z prawego pasa) w prawo i mijając po lewej duży dom towarowy (przy nim parking), po prawej zalesiony cmentarz - wyjeżdżamy z centrum. Nowocześnie odremontowane domy niezbyt nawiązują do historycznej tradycji miasta, które powstało w XIII w., w latach 1412-1769 było we władaniu polskich starostów, a przez cały czas kultywowało piękną tradycję spisko-niemieckiej kultury.
Droga prowadzi łukiem najpierw w lewo, potem ostro w prawo i wjeżdżamy do miejscowości Strażki* (Stražký) - obecnie stanowiącej południową dzielnicę Spiskiej Białej. Tutaj czujemy nieco wyraźniej oddech historii, głównie dzięki ładnie odremontowanemu renesansowemu kasztelowi z XVI w. (obecnie jest tam restauracja i galeria sztuki), który mijamy po lewej stronie. Po prawej - nieco starszy kościół i podobna w stylu do kasztelu renesansowa dzwonnica. Warto zwrócić uwagę na piękne ogrodzenie, ciągnące się po lewej stronie drogi. Za kasztelem, też po lewej, duży, dobrze urządzony parking. Za nim płynie Poprad.
Mijamy po prawej stację benzynową i widoczny po lewej Jerozolimski Wierch z niewielkim ośrodkiem narciarskim i wjeżdżamy do Kieżmarku.
39 km Kieżmark* (Kežmarok, 630 m). Luźno zabudowane przedmieścia nie wskazują od razu, że wjeżdżamy na teren jednego z najstarszych i najważniejszych historycznych miast Spisza. Mijamy po lewej stronie jednostkę wojskową - siedzibę 60 pułku czołgów i za nią skręcamy w lewo. Przez most na Popradzie wjeżdżamy do centrum miasta. Po prawej dom towarowy, obok parking, po lewej - starówka, gdzie wolno poruszać się tylko pieszo. W osi drogi charakterystyczny kościół ewangelicki z czerwonej cegły w nieco mauretańskim stylu, widniejący na większości widokówek z Kieżmarku. Przed nim skrzyżowanie dróg - prosto (z lewego pasa) do Lubicy, Vrbowa i Spiskiego Czwartku, w prawo - do Popradu.
Najdogodniej zaparkować samochód w okolicy domu towarowego (parking strzeżony) lub gdziekolwiek w pobliżu starówki, choć tam mogą być kłopoty ze znalezieniem miejsca w sezonie. Na zwiedzanie Kieżmarku, wraz z zamkiem i głównymi zabytkami trzeba przeznaczyć co najmniej trzy godziny, a warto więcej.
Wyjeżdżamy z miasta w kierunku południowo-zachodnim, w stronę Popradu. Z lewej strony ładnie urządzony autocamping "Karpaty" z restauracją, położony koło sporego stawu. Dalej po prawej stronie mijamy zabytek techniki - klasycystyczny budynek z napisem Turbina 1910-1991. W prawych oknach piękny widok na Tatry Wysokie, z Łomnicą w głównym punkcie panoramy.
44 km Huncovce - niewielkie miasteczko (ok. 1900 mieszkańców) z typowym dla Spisza i Szarisza układem urbanistycznym - droga biegnie skrajem miejscowości, po jej prawej stronie klasycystyczny kościół ewangelicki z 1859 r. i niewielki rynek, a opodal - nie używana dziś synagoga z 1821 r. Huncowce były najliczniej zasiedloną przez Żydów wsią Spisza. W 1879 r. powstała tu wyższa szkoła rabiniacka - Jesziwa, a w 1929 r. położono kamień węgielny pod budowę wyższej szkoły Talmudu. W 1943 r. wszystkich Żydów z Huncowiec wywieziono.
Miejscowość pochodzi z II połowy XIII w., wtedy też wybudowano pierwszy, gotycki kościół. Nazwa Huncowiec pochodzi od niemieckiego Hundsdorf, jako że mieszkańcy hodowali tu psy myśliwskie dla dworu królewskiego.
Przejeżdżamy przez most na Popradzie i wjeżdżamy do miejscowości Wielka Łomnica* (Veľka Lomnica, 639 m). Przejeżdżamy tylko skrajem miasteczka, leżącego na skrzyżowaniu drogi Kieżmark - Poprad z szosą do Wysokich Tatr. Rozwidlenie dróg znajduje się w centrum - prosto biegnie droga do Popradu, w prawo, przez przejazd kolejowy - do Tatrzańskiej Łomnicy lub Matlar (trasa nr 10).
Jedziemy prosto, mijając po prawej stację kolejową Zimna Woda (Studený potok), z architekturą sprzed I wojny światowej. Droga, prowadząca do Popradu jest dość wąska i bardzo uczęszczana, dość niebezpieczna. Uwagi zwłaszcza wymaga przejeżdżanie przez tory kolejowe i mosty, gdzie bywa ślisko. Częste patrole policyjne! Mijamy po lewej stronie niewybitny Maciejowy Wierch i już jesteśmy na terenie "wielkiego" Popradu. Wjeżdżamy do dawniej samodzielnego miasteczka, obecnie dzielnicy Popradu - Maciejowiec (Matejovce). Miejscowość powstała przed 1251 r., jako osada spiskich Sasów, w 1412 r. dostała się jako miasto zastawne, pod polską administrację, a w latach 1778-1876 należała do prowincji 16-tu miast spiskich. Są tu dwa kościoły - katolicki z XIV w., gotycki, z renesansową dzwonnicą z XVII w. oraz ewangelicki z 1785 r.
Zabudowa gęstnieje i już po chwili widzimy, że przed nami rozciąga się miasto przede wszystkim przemysłowe. Po prawej stronie mijamy założoną w 1969 r. fabrykę pralek, znana jako Tatramat, obecnie przejętą przez międzynarodowy koncern Whirlpool. Maciejowce zostają za nami, po prawej pojawiają się zabudowania Spiskiej Soboty* (Spišská Sobota) z charakterystyczną sylwetą gotyckiego kościoła świętego Jerzego i zespołem mieszczańskich domów na wzgórzu, także noszącym niegdyś imię świętego pogromcy smoka. Droga do tej dzielnicy odchodzi zaraz za Maciejowcami w prawo skos od głównej szosy. Można tam także dojechać skręcając w prawo przed stadionem lodowym.
55 km Poprad* (Poprad, 672 m). Do centrum miasta wjeżdżamy ulicą Štefanikową. Po prawej stronie hala lodowa, miejsce rozgrywek hokejowych, po lewej jeden z większych zakładów przemysłowych Popradu - Vagonka. Mimo, że ulica jest dość szeroka, prawie na całym jej odcinku obowiązuje ograniczenie prędkości do 40 km/h. Jedziemy równolegle do rzeki Poprad, która płynie po prawej stronie i w tym miejscu przypomina średniej wielkości strumyk. Centrum i Stare Miasto rozciąga się po lewej stronie. Skręcamy w lewo w którąkolwiek z przecznic (ul. Joliota Curiego, 1 Maja, D.Tatarku, Mnoheľova) i parkujemy na parkingach płatnych (parkometry).
Dla oszczędnych: Można skręcić przez most w prawo i za Popradem zaparkować nieco dalej, ale bezpłatnie pod urzędem powiatowym lub miejskim.
Historyczne centrum miasta rozciąga się wzdłuż pieszej strefy ulicy Vajanskiego i Placu św. Idziego (Námestie Sv. Egidia). W tym rejonie znajdują się zabytkowe kościoły - katolicki i protestancki, Muzeum Podtatrzańskie, największy dom towarowy, centrum informacji turystycznej, kino "Gerlach", kilka banków, najlepsze sklepy i restauracje. Centrum administracyjne i hotelowe usytuowane jest po drugiej stronie Popradu, między Popradzkim Nabrzeżem a ulicą Hviezdoslava. Jest tam urząd miejski (w tym samym budynku filia Uniwersytetu Mateja Bela z Bańskiej Bystrzycy z wydziałem ekonomicznym i turystycznym), urząd powiatowy, hotele "Gerlach", "Satel" i "Poprad", a także - komenda policji. Najciekawsza część Popradu to Spiska Sobota, łącząca cechy średniowiecznego miasteczka z nowoczesną dzielnicą willową.
Z Popradu dalej drogą E-50 w kierunku Lewoczy, albo też powrót pod Tatry trasą 10 przez Wielką Łomnicę lub przez Stary Smokowiec.
105 km Łysa Polana (Lysá poľana, 970 m) - przejście graniczne do Polski.

Dalej F
E Powrót do "Spisu treści"