Paweł Ryś
Żebrak to ktoś, kto wytarzał się w nędzy.
Ktoś, kto wymalował twarz biedą,
zrzucił buty godności i bezczelnie pokazuje
swe chude nogi pokryte grubą warstwą lenistwa.
Ubranie jak na prawdziwego żebraka przystało
bujnie obrasta brudem.
Z punktu widzenia ekonomicznego
to najbardziej opłacalny zawód.
Nie wymagający żadnego wykształcenia,
żadnych wyższych umiejętności, prócz umiejętności
wzbudzania litości i żerowania na niej.
Jest to zawód wolny, niezależny,
głównie dla indywidualistów,
nie podlega żadnemu opodatkowaniu,
nie podlega nawet ZUS-owi. (każdy by tak chciał!)
Żebrak to zawód, w którym trzeba pokochać
chłód bruku, zimną tajemnicę ulicy, niewzruszenie ścian.
Oraz rzęsiste deszcze spojrzeń - wzrok posągów.