Dorota Mi¶kowicz
* * *
Wyłóż serce na stół
Rozkuj z zielonych kajdan
Czy potrafisz
Wiem nie dostrzegasz ani igły ani wideł
Siano różowe
Nie przynależysz nawet do glinianego stereotypu
Nie masz ochoty wychodzić poza własn± Utopię
Nie interesujesz się potargan± ojczyzn± wspólnej pamięci
Nie tańczysz czardasza w gwar wojny sumienia
Nie prasujesz pogniecionej bluzki
Czy aż tak wysok± jest cena bycia poet±