Jakub Ptaś
Rozpięci na krzyżu samotności
Gdybyśmy mogli
przytulić się i zamknąć oczy
tak by zapomnieć o pożądaniu
zapomnieć o złu
zapomnieć o raju,
o wężu, o owocu
Gdy opowieści przechodzą
z ust do ust, ta jedna, wielka,
zawsze pozostanie cicha
wyryta w powietrzu
wyryta w sercach,
w duszy, w gwiazdach