Magda Mrugała
* * *
Jeden strzał
Szum pocisku tępo przebijającego czaszkę
Martwy mózg
ale sprawne ciało
Wijące się w agonii
Rwące się do ucieczki
I otwarte oczy
by mógł widzieć swojego oprawcę
Ostatnia myśl – moja
Może kiedyś mi wybaczy…